To jest archiwalna wersja strony!

 

Rada Gminy Kocmyrzów - Luborzyca uchwali³a herb, flagê i pieczêæ Gminy
Uchwa³± Nr XLII/268/02 z dnia 29 maja 2002 roku

 

 

Ustawa o samorz±dzie terytorialnym z 8 marca 1990 roku zezwala radom gmin i miast podejmowaæ uchwa³y dotycz±ce ich symboliki (herbu, chor±gwi i pieczêci). Ustawa o samorz±dzie powiatowym: artyku³ 12 ustêp 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorz±dzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 z pó¼n. zm.) i artyku³ 3 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130 z pó¼n. zm.) zezwala powiatom na posiadanie symboliki powiatowej, w tym: herbu, flagi i pieczêci powiatowej.
W przesz³o¶ci gmina Kocmyrzów-Luborzyca nie posiada³a swoich odrêbnych symboli samorz±dowych. Nie licz±c miêdzywojennej pieczêci z napisem na otoku: "GMINA LUBORZYCA * POWIAT MIECHOWSKI" z gryfem trzymaj±cym krzy¿ miechowitów. Identyczne pieczêcie u¿ywa³y pozosta³e gminy wchodzace w sk³ad dawnego powiatu miechowskiego. Zmienia³ siê tylko napis na otoku, np. "POWIAT MIECHOWSKI * GMINA KONIUSZA". Na prze³omie XIX i XX wieku kilka so³ectw bêd±cych w zaborze austriackim u¿ywa³o tzw. znaków napieczêtnych. Do dnia dzisiejszego nie zachowa³ siê jednak ¿aden t³ok pieczêtny ani ¿aden odcisk tych¿e pieczêci. Wcze¶niej, po przejêciu przez rz±d austriacki na pocz±tku XIX wieku (1803-1807) niektórych maj±tków ko¶cielnych, nastêpnie przejêcie przez Skarb Narodowy Królestwa Polskiego maj±tków klasztornych w I æwierci XIX wieku, oraz po konfiskatach maj±tków ko¶cielnych i szlacheckich przez w³adze carskie (w latach 1831-33, 1863-1865 i 1874 roku), struktura w³asno¶ciowa na ziemi luborzyckiej uleg³a diametralnej zmianie. Wiêkszo¶æ zosta³a odsprzedana w prywatne rêce lub przekazana jako "majoraty" lojalnym poddanych cara. Jeszcze inne, bezpo¶rednio przejê³a administracja i armia rosyjska. Czê¶æ dóbr ko¶cielnych i szlacheckich rozparcelowano w¶ród miejscowych ch³opów lub miejscowych Polaków - by³ych ¿o³nierzy armii rosyjskiej. Zdecydowana wiêkszo¶æ nowych ziemian by³o szlachcicami, i jako tacy u¿ywali herbów. Z oczywistych wzglêdów, herby te nie mog³y stanowiæ podstawy do opracowania symboliki gminnej.
W zachowanym osiemnastowiecznym herbie parafii luborzyckiej (nieformalnie u¿ywanym przez gminê) by³ s³ynny srebrny Krzy¿ Luborzycki ze z³otymi maiusku³ami "L" i "M" w czerwonym polu tarczy oraz skrzy¿owane ber³a królewskie i korona pod tarcz± wstêga z dewiz±: AVE CRUX. Przy projektowaniu herbu i pozosta³ych symboli gminy pierwszorzedne znaczenie mia³a te¿ symbolika kapitu³y krakowskiej (obecna tu ponad 500 lat), zabytki materialne znajduj±ce siê w ko¶ciele luborzyckim (obecne tu ponad 700 lat) oraz wspomniana symbolika Uniwersytetu Jagielloñskiego (1401 - 1815). W dalszej kolejno¶ci brane by³y pod uwagê znaki heraldyczne znacz±cych rodów rycerskich (szlacheckich), a szczególnie zas³u¿onych dla ziemi luborzyckiej (zw³aszcza kocmyrzowskiej): Kosmyrzowskich (h. Gryf), Czulickich (h. Czewuja) i Kleszczyñskich (h. Gryf odm. Kleszczyñski). Rody te by³y tu obecne przez 200-300 lat. W projekcie herbu rozwa¿ano mo¿liwo¶æ wykorzystania miejscowych - charakterystycznych dla podkrakowskich wsi - symboli folklorystycznych (rogatywka krakowska z pawimi piórami, same pawie pióra), a tak¿e symboli walki miejscowego ludu - kos rac³awickich. Wszystkie powy¿sze symbole znalaz³y siê w projektach herbu. Z ¿alem musielismy zrezygnowaæ z piêknych herbów rodowych, gdy¿ nie chcieli¶my którego¶ szczególnie wyró¿niaæ kosztem pozosta³ych.

Ekspertyza heraldyczno-historyczna, wstêpne szkice symboli gminy:
W³odzimierz Chor±zki (Uniwersytet Jagielloñski - Kraków)
Grafika:
Alfred Znamierowski (Instytut Heraldyczno-Weksylologiczny - Warszawa)

Kraków, 21 maja 2002 r.